- açıq-göy
- прил. светло-голубой
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
açıq-göy
Смотреть что такое "açıq-göy" в других словарях:
göyərtə — is. <əsli ital.> Gəmi gövdəsinin üst hissəsindəki açıq sahə. Göyərtəyə çıxmaq. Göyərtədə gəzinmək. Yükləri göyərtəyə yığmaq. – . . Göyərtədə sıxlaşmış sərnişinlərin rəngbərəng yaylıqları titrəşirdi. M. Hüs.. Xəlil Mirzə gəminin nəm çəkmiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
südavı — (Borçalı) açıq göy (rəng). – Açıx göy rəngə südavı deyirlər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mavi — sif. <ər.> Açıq göy, aydın göy rəngində olan. Mavi göz. – <Orxan:> Ey mavi göylər! Ey yaşıl ormanlar! Ey bacalardan yüksələn dumanlar! H. C.. Dəzgahlar dalında olan Aqil, başında mavi ləçəkli bir qızla danışırdı. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
abı — sif. Açıq göy, mavi rəngli. Abı çit. Abı kağız. – Güləbətin köynək, abı nimtənə; Yaxasında qızıl düymə gərəkdir. M. P. V.. Anladım ki, Gülbənd mənim abı mahud çuxama, çal papağıma işarə edir. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyğəmbərçiçəyi — is. bot. Açıq göy rəngli yabanı gül … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yersarmaşığı — is. bot. Yerdə sürünən xırda açıq göy və qırmızı, yaxud ağ çiçəyi olan çoxillik sarmaşıq bitkisi (alaq otu) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gömgöy — 1. sif. Tünd göy, tünd mavi. Gömgöy paltar. – Buludsuz, açıq, şəffaf, gömgöy səma birdən birə bulanır. . M. Rz.. 2. 1. sif. Tünd yaşıl, yamyaşıl; hər tərəfi yaşıl. Gömgöy parça. – Quşlar gömgöy budaqlarda oturub oxuşurdular. S. S. A.. Ortada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
